موسیقی الکترونیک
گونه‌ای از موسیقی است که در مراحل تهیه و تولید آن از سازهای الکترونیکی و تکنولوژی موسیقی الکترونیک استفاده میشود. این روش تولید از موسیقی به دنبال پیشرفت تکنولوژی و به وجود آمدن دستگاه های الکترونیکی به وجود آمد . به طور کلی تفاوت عمده آن با انواع دیگر موسیقی در نوع صداهای ساخته شده توسط ابزار الکترونیکی است. نمونه‌های اولیه و قدیمی تر از دستگاه های تولید این نوع صداها دستگاه های الکترومکانیکی بودند که از شناخته شده ترین آنها می توان تل هارمونیوم، ارگ هاموند و گیتار الکتریک را نام برد که امروزه نیز از آنها استفاده می شود.
همچنین برای تهیه صدای کاملا خالص الکترونیکی می‌توان از دستگاه‌هایی مانند ترمین، انواع سینتیسایزرها بهره جست که خود سبک موسیقی الکترونیک را به وجود آورده اند. برای درک بهتر باید اینطور عنوان کنیم که واژه ی موسیقی الکترونیک می تواند بیانگر روشی مفید برای تولید موسیقی باشد مثلا تولید سمفونی با استفاده از کامپیوتر و ابزار های الکترونیکی که اگر بتهوون هم امروز زنده بود حتما از این ابزارها بهره می برد. همچنین در صورت استفاده از صداهای خالص الکترونیک، مفهوم موسیقی الکترونیک خود یک سبک مجزا از موسیقی محسوب شود.
موسیقی الکترونیک خالص پس از تولد منحصر به استفاده در موسیقی هنری بود؛ اما در اواخر دهه ۶۰ میلادی، با در دسترس قرارگرفتن تکنولوژی موسیقی مقرون به صرفه، موسیقی تهیه شده با استفاده از شیوه‌های الکترونیک تهیه صدا، به صورت فزاینده در قلمرو عمومی رو به رشد نهاد و در بسیاری کارها مورد استفاده قرار گرفت. امروزه موسیقی الکترونیک شامل سبک ها و زیر سبک‌های فراوانی می‌باشد، محدوده‌ای از موسیقی الکترونیک خالص هنری گرفته تا سبک های متداول موسیقی الکترونیک.
از بزرگترین آهنگسازان موسیقی الکترونیک میتوانیم از : ژان میشل ژار – تنجرین دریم – رابرت مایلز – شمال – کوتو – ساش – انیگما – آلن پارسونز – دارود – جیمز هریسون – الکس نوروف نام ببریم
امروزه در بیش از 90%مراحل تولید وپیش تولید موسیقی,dance…. pop, hiphop از تکنیکهای آهنگسازی الکترونیک استفاده میشود.
همه مراحل موسیقی الکترونیک در آموزشگاه موسیقی منظومه تدریس می گردد.
